woensdag 11 januari 2012

1461 dagen

Zo oud worden ze niet; vlinders. De meeste soorten leven enkele dagen tot weken en sterven al vrij rap nadat ze zijn uitgekomen.  Een enkele zeldzame keer wordt de fruit-etende soort (de Euphaedra medon) zon 10 maanden oud.. (noemen we dit een leermomentje?) En een citroenvlinder (uhu, a lemon a day…) haalt soms een jaar.
Misschien overleven de vliegende bloemen niet, uit de levenscyclus van de vlinder spreekt pure kracht. Van rups via pop naar vlinder; leven, dood en opstanding. Vlinders staan symbool voor een nieuw begin, een wedergeboorte. Ook komen woorden als vrijheid, liefde en dromen voorbij. Bovendien zijn ze het in China en Japan met de oude Egyptenaren eens; een vlinder staat voor geluk.

                                          Symboliek maakt alles goed.

In mijn ogen vliegen vlinders van nature. Behalve als je ze tegenhoudt. En oh wat heb ik ze verhinderd, gekortwiekt bijna wel. Die fladdervlucht is soms zo heftig en zo nu en dan lijkt het of alleen de wind er grip op heeft. Meesuizen is heerlijk, maar angst om te vallen heb ik wel eens.  Toch liet ik ze toen, na heel wat op en terughalingen op vrije vlucht. En jawel, tig keer heb ik ze geprobeerd weer vast te binden, weg te lokken (ik heb ook een poosje geen fruit gegeten, maar dat hielp ook niet? ^^). Verliefd zijn is zo controleloos. Ohja, de spreekwoordelijke vlinders gaat het hier natuurlijk om :-). Maar dat wisten jullie vast. Tussendoor zijn er inmiddels dus heel wat gestorven (een vlinder legt honderden tot duizend eitjes…), maar altijd stonden ze weer op. Hmhm, fladderden kan ook zonder charme.
Maar op een dag als vandaag waaien ze, dragen hun mooiste ogen. Hoe je kijkt, bepaalt wat je ziet? Ja, klopt. Maar echt. Ze vliegen mooier, ze dansen. En jij danst mee. Maar niet de dag doet t em. De terugblik, wat leerden we elkaar veel. De één werd losser, figuurlijk, maar ook hoofd en armen gingen in de lucht. Onze eigen vlucht. De ander verkende een nieuwe wereld. Leerde samencodes en die zijn anders dan voor alleen. En iets met haantjesgedrag. Voornamelijk werd er gegrapt en frequenter werd met glinsterogen een beroep gedaan op goed geloof. Met duizendenéén kraaienpootjes tot gevolg. We doorleefden maar ontspanden genoeg. En nog veel meer.
Er zijn momenten geweest dat ik het niet zeker wist, maar weloverwogen vlinders vliegen ook. En achteraf denk ik, so what. En noem me oldfashioned, maar zelfs zonder ja woord is onvoorwaardelijk liefhebben het enige wat ik wil. En doen zal. Maar vaak waren mijn vlinders mijn enige zekerheid. All I know is that I wanna be with you. En alleen hij weet de stopknop. Intussen ben ik even zeker, maar van zo veel meer, samen ben ik zo gegroeid zijn wij.
Ik geniet van elke fladder, en nog meer van de bewust uitgedachte. Want ik kies voor jou, niet gebaseerd op het ritme van de wind. Maar heus, omdat ik zonder mooie kleuren ook in ons geloof. Laat ze maar doodgaan, opstaan, doodgaan, opstaan……., opnieuw, opnieuw en opnieuw. Ik zal meedeinen, en glimlachen om mijn mietjes zijn. Lieve stoere bink. Jij vangt me als ik val.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten